Χάσαμε τις Κυριακές μας, ας μην θυσιάσουμε και την υγεία μας!

 Χάσαμε  τις Κυριακές μας, ας μην θυσιάσουμε και την υγεία μας! Αν θέλουμε να ξαναβρεθούμε σύντομα στο Γεντί Κουλέ, είναι απαραίτητο για μερικές μέρες  να μείνουμε σπίτι μας!

    Εμείς οι φίλαθλοι του ΟΦΗ αλλιώς φανταζόμασταν την πρώτη μας συμμετοχή στα play offs. Είμαι απόλυτα σίγουρος  ότι κάθε παιχνίδι στο Γεντί Κουλέ θα ήταν ένα γλέντι! Θα το ευχαριστιόμασταν όλοι! Ειδικά οι παίκτες θα απολάμβαναν περισσότερο απ’ όλους –και δικαίως- τους καρπούς των κόπων τους, τους κόπους μίας πολύ δύσκολης χρονιάς! Αδικία και για αυτούς αλλά και για μας. Αλλά λένε ότι όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια ο Θεός γελάει…

    Αντί λοιπόν σήμερα Σάββατο να ήμασταν στις κερκίδες και να απολαμβάναμε ένα ποδοσφαιρικό αγώνα, είμαστε μαντρωμένοι μέσα στα σπίτια μας. Οι επιχειρήσεις κατέβασαν ρολά, μόνο και μόνο για να μην συνωστιζόμαστε. Όλοι οι ειδικοί της υγείας σε συνδυασμό με τους αρμόδιους κρατικούς φορείς,  μας προτρέπουν να παραμείνουμε σπίτια μας. Γιατί πρέπει να μείνουμε σπίτι μας? Γιατί απλούστατα είναι η ασφαλέστερη μέθοδο πρόληψης. Μένουμε σπίτι μας λοιπόν και τηρούμε αυστηρά τους κανόνες ατομικής υγιεινής. Το τηρούμε όμως όλοι? Μένουμε όλοι μέσα στο σπίτι? Έχουμε καταλάβει όλοι την κρισιμότητα της κατάστασης? Αμφιβάλω… Έχω διαβάσει και ακούσει απίστευτα πράγματα αυτές τις μέρες. Μία ιστορία όμως ή καλύτερα μύθος, που δημοσιεύθηκε στο διαδίκτυο, αντικατοπτρίζει κατά την γνώμη μου πλήρως τη  σοβαρότητα της κατάστασης. Τη γράφω έτσι ακριβώς όπως τη διάβασα:

       Ο μύθος μιλάει για ένα βασιλιά στην μακρινή Ινδία που ήταν καλός στο σκάκι και είχε τη συνήθεια να καλεί τους περαστικούς να παίξουνε παρτίδες. Μια μέρα προσκάλεσε ένα σοφό περαστικό, λέγοντας του ότι αν χάσει θα του χάριζε ό,τι του  ζητούσε. Ο σοφός του ζήτησε να πληρωθεί σε ρύζι με τον εξής τρόπο: δύο κόκκους ρύζι για το πρώτο τετράγωνο της σκακιέρας, τέσσερις για το δεύτερο, οχτώ για το τρίτο, και ούτω καθεξής, βάζοντας σε κάθε τετράγωνο της σκακιέρας δύο φορές τον αριθμό από κόκκους του γειτονικού τετραγώνου. Ο βασιλιάς δέχτηκε και έπαιξαν.

Ο περαστικός ήταν βιρτουόζος στο σκάκι, και προς έκπληξη όλων κέρδισε τον βασιλιά. Ο βασιλιάς ζήτησε να φέρουν ένα σακί με ρύζι για να πληρώσει τον περαστικό. Και άρχισε να βάζει τους κόκκους στη σκακιέρα. Όμως σύντομα κατάλαβε ότι ακόμα και η αμύθητη περιουσία του δεν αρκούσε για να πληρώσει τον περαστικό. Συνειδητοποίησε ότι όταν έφτανε στο εικοστό τετράγωνο θα χρειαζόταν περίπου 1 εκατομμύριο κόκκους ρυζιού, σ το τριακοστό 1 δισεκατομμύριο κόκκους, στο τεσσαρακοστό 1 τρισεκατομμύριο, και πάει λέγοντας. Για να πληρώσει τον περαστικό θα χρειαζόταν περίπου 1 τρισεκατομμύριο τόνους ρυζιού, δηλαδή περισσότερους τόνους από όσο ρύζι παράγει η Κίνα σε 7000 χρόνια, με βάση την περσινή της παραγωγή!

Ποιο είναι το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας; Ότι η εκθετική αύξηση είναι ύπουλο πράγμα. Το σκέφτεσαι λίγο και τα νούμερα φαίνονται μικρά. Αλλά τελικά είναι τεράστια. Μετά από λίγα μόλις βήματα έχει γίνει τόσο μεγάλη (η εκθετική αύξηση)  που δεν το χωράει ο νους σου. Ο αριθμός γίνεται τόσο εξωφρενικά μεγάλος που είναι μεγαλύτερος από τα μόρια του σύμπαντος.                                                                Η εξάπλωση του κοροναϊού είναι μια ύπουλη εκθετική αύξηση. Αρχίζει με 1 κρούσμα. Μετά από δύο-τρεις μέρες τα κρούσματα γίνονται 2. Μετά από άλλες δύο-τρεις μέρες γίνονται 4. Έχει περάσει μια βδομάδα και φαίνεται υπό έλεγχο. Έλα όμως που αν περάσουν άλλες δύο βδομάδες  τα κρούσματα θα γίνουν περίπου 1000, και αν περάσουν άλλες δύο-τρεις βδομάδες θα γίνουν πάνω από εκατό χιλιάδες!

Και το ακόμα πιο ύπουλο είναι το εξής. Όταν τα επιβεβαιωμένα κρούσματα είναι 1000, ακόμα και εκείνη την μέρα να καθόμαστε όλοι σπίτι μας για 10 μέρες χωρίς καμιά ανθρώπινη επαφή, παρόλα αυτά τα κρούσματα θα γίνονταν αρκετές χιλιάδες. Μα πώς; Ο λόγος είναι ότι όταν τα 1000 έδειξαν συμπτώματα, είχαν ήδη μεταδώσει τον ιό σε άλλους.

Στην Ελλάδα (την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές) τα κρούσματα είναι περίπου 200. Αν καθόμαστε όλοι κλεισμένοι σπίτια μας, τότε σε ένα καλό σενάριο μετά από πέντε-έξι-εφτά μέρες τα κρούσματα θα έφταναν περίπου τα 1000 μεγαλώνοντας εκθετικά μέχρι τότε, ΑΛΛΑ μετά θα βλέπαμε τον αριθμό νέων κρουσμάτων να πέφτει, αν ΣΥΝΕΧΙΖΑΜΕ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΜΕ στα σπίτια μας. Μετά από ακόμα δύο-τρεις βδομάδες, δηλαδή σε ένα μήνα από τώρα ίσως και να είχαμε 0 καινούρια κρούσματα.

Γι’ αυτό πρέπει  όλος  ο κόσμος  να μείνει μέσα, εκτός αν η φύση της δουλειάς του ή ανωτέρα βία δεν το επιτρέπει.

Αν είσαι νέος και ωραίος, χωρίς συμπτώματα, πρέπει να μείνεις και εσύ σπίτι σου. Και να τη γλιτώσεις, με το να μην μείνεις μέσα συνεισφέρεις στην εξάπλωση του ιού, συνεισφέρεις να φτάσει και να σκοτώσει άλλους, ίσως τους γονείς σου, ίσως τους παππούδες σου. Αλλά και η πιθανότητα να πεθάνεις είναι μη τετριμμένη, και η πιθανότητα να ταλαιπωρηθείς πολύ ακόμα μεγαλύτερη.

Στέλνω πολλούς χαιρετισμούς από τον καναπέ μου σε εσάς στον καναπέ σας (ελπίζω!) και απέραντη ευγνωμοσύνη στους γιατρούς και τις νοσοκόμες που παλεύουν και μέχρι να παρέλθει αυτή η λαίλαπα θα συνεχίσουν να παλεύουν για τη ζωή όλων μας!

ΥΓ: Η εκπομπή των φιλάθλων του ΟΦΗ τη Δευτέρα, εκτάκτως  θα αλλάξει ώρα: από 10 με 12 που είναι κανονικά να γίνει το πρωϊ, θα γίνει 8 με 10 το βράδυ! Ο λόγος είναι η παρουσία -τουλάχιστον τηλεφωνική-  με τον καθηγητή πνευμονολογίας και Διευθυντή της πνευμονολογικής κλινικής του ΠΑΓΝΗ κο Τζανάκη Νικόλαο και της διεθνούς φήμης αναισθησιολόγο του Γενικού Νοσοκομείου του Αγίου Νικολάου κας Παπαντονάκη Σοφίας! Οι παραπάνω επιστήμονες όπως είναι λογικό, το πρωϊ δίνουν μάχη στα νοσοκομεία και είναι από εξαιρετικά δύσκολη έως αδύνατη η επικοινωνία μαζί τους. Αυτό που μπορώ να πω προκαταβολικά, είναι ότι θα έχουμε απαντήσεις στο τι μέλλει γενέσθαι με τα του αθλητισμού γενικά, αλλά και συμβουλές για την καθημερινότητά μας!   Ραντεβού τη Δευτέρα στης 8 το βράδυ στο ofifans.com

Πίσω από έναν σπουδαίο σύλλογο, υπάρχει ένας υπερήφανος λαός!!

Πίσω από έναν σπουδαίο σύλλογο,  υπάρχει ένας υπερήφανος λαός!!

   Ας μιλήσουμε λίγο για μεγέθη… Ο ΟΦΗ είναι ο μεγαλύτερος σύλλογος στην Κρήτη, με έτη φωτός απόσταση  από τον δεύτερο! Στην υπόλοιπη Ελλάδα, το μέγεθός  του  αντικατοπτρίζεται πλήρως από την θέση που κατέλαβε στα play off. Από άποψη ιστορίας και οπαδικού κινήματος, η θέση του είναι μέσα στους έξι  τοπ συλλόγους της χώρας μας!  Και με όλους αυτούς τους ανθρώπους  που έχουν αναλάβει τις τύχες τις ομάδας,  ο ΟΦΗ είναι μία μετοχή που ήδη έχει αρχίσει και κάνει συνεχόμενα limit up.  Σα να ακούω τον αμερικανοαναθρεμένο  Big Mike να φωνάζει στο staff του συλλόγου το ‘’sky is the limit’’.  Και  όλα αυτά μένει να τα ζήσουμε με την μορφή (πολλών ελπίζω) παραμυθιών! Παραμύθια που τα μεταφράζω σε ευρωπαϊκούς αγώνες μετά από είκοσι ολόκληρα χρόνια! Αν μία επαρχιακή ομάδα γέμιζε ασφυκτικά ένα παγκρήτιο στάδιο με 30.000 κόσμο  για έναν αγώνα επιβίωσης με τον ….Λεβαδειακό,  φανταστείτε τι έχει να γίνει στην Ευρώπη!  Φανταστείτε  αν στο ίδιο στάδιο ο ΟΦΗ αντί για αγώνα επιβίωσης με τον Λεβαδειακό, να γιορτάζει την  συμμετοχή  του στην ευρωπαϊκή γιορτή του ποδοσφαίρου  στους ομίλους του γιουρόπα λιγκ! Φανταστείτε να αντιμετωπίσει ο ΟΦΗ στη φάση των ομίλων μία Μάντσεστερ Γιουναϊτεντ,  μία Ντόρτμουντ, μία  Σεβίλλη, μία Νάπολη, μία Λυών…  Οκ, πρέπει πρώτα να ξεπεράσει ο ΟΦΗ το βραχνά δύο προκριματικών γύρων πριν μπει στους ομίλους. Αλλά όπως μου έλεγε ο πατέρας μου,  αν δεν κάνεις όνειρα αν δεν έχεις στόχους και φιλοδοξίες, αν δεν είσαι κυνηγός των ονείρων σου, θα αποτελέσεις το θύμα των ονείρων, των φιλοδοξιών και των στόχων κάποιου άλλου…  Και ο ΟΦΗ , ήταν για πολλά χρόνια το θύμα στα όνειρα των απανταχού φίλων του…

     Δεν είναι και λίγοι οι αγώνες που έχει δώσει ο λαός του  ΟΦΗ, εντός και κυρίως εκτός αγωνιστικών χώρων! Είναι αμέτρητα τα χιλιόμετρα που έχουν κάνει οι οπαδοί του ΟΦΗ στο πρόσφατο παρελθόν  στους δρόμους, απαιτώντας ένα καλύτερο μέλλον για την ομάδα τους! Και στον αγώνα της περασμένης Κυριακής  με την Λαμία, έγιναν δύο περιστατικά που αποδεικνύουν το μεγαλείο των φιλάθλων του ΟΦΗ! Στη  θύρα 4 του Γεντί Κουλέ αναρτήθηκε πανό,  που από τη μία πλευρά δήλωνε την οργή των φιλάθλων  για τον πολιτικό κόσμο της χώρας μας  και  από την άλλη την συμπαράσταση και την αλληλεγγύη του για τα δοκιμαζόμενα νησιά μας και τα  τεκταινόμενα στα σύνορα  στον Έβρο.  Μία κίνηση που χειροκροτήθηκε από όλον τον κόσμο που ήταν στο γήπεδο, τολμώ να πω και από αυτούς που έβλεπαν τον αγώνα από την τηλεόραση.   Αυτό όμως που έγινε αμέσως μετά,  ήταν κάτι που δεν έχω ξαναδεί όσα χρόνια πηγαίνω στο Γεντί Κουλέ:  η θύρα 4 ξεκίνησε να τραγουδά τον εθνικό μας ύμνο και αμέσως ακολούθησαν όλοι οι φίλαθλοι σε όλες τις θύρες του γηπέδου! Σηκώθηκαν όλοι όρθιοι και με όση δύναμη είχαν ένωσαν τη φωνή τους! Εικόνα και ήχος που σου σήκωνε την τρίχα κάγκελο!

    Το μεγαλείο  των οπαδών του ΟΦΗ συμπλήρωσε η διοίκηση, που έδειξε το κοινωνικό της πρόσωπο φέρνοντας  στο γήπεδο 250 προσφυγόπουλα με τους συνοδούς τους!  Τι φανταστικός συνδυασμός ήταν αυτός? Πόσο υπερήφανος μπορεί να αισθάνεται ένας ομιλίτης σήμερα που ανήκει στην οικογένεια του ΟΦΗ?

    Υ.Γ.   Αύριο Παρασκευή 6 του Φλεβάρη στης 10 το πρωϊ, θα έχουμε την ανανεωμένη μας ασπρόμαυρη παρέα να πούμε τα πάντα για την αγαπημένη μας ομάδα! Συντονιστείτε!!

Ονειρική νύχτα για τον ΟΦΗ! κέρδισε εύκολα την Λαμία και σφράγισε το εισιτήριό του για την Ευρώπη της σεζόν 2020 – 2021!

  Ονειρική νύχτα για τον ΟΦΗ! κέρδισε εύκολα την Λαμία και σφράγισε το εισιτήριό του για την Ευρώπη της σεζόν 2020 – 2021!

    Φεύγοντας από το γήπεδο χθες το βράδυ, άκουγα έναν πατέρα να προσπαθεί να εξηγήσει στο γιο του γιατί έριχναν βεγγαλικά… ‘’μα και σε τόσα  άλλα παιχνίδια που έχουμε έρθει δεν είδαμε βεγγαλικά’’ η απορία του πιτσιρικά που τον έβλεπα να έχει μείνει με το στόμα ανοιχτό, ‘’ναι αλλά τώρα βγήκαμε στην Ευρώπη’’ η απάντηση του πατέρα του. ‘’Δηλαδή μπαμπά από τώρα και στο εξής έτσι θα είναι?’’  ‘’Ναι αγόρι μου, έτσι…’’

     Αυτή η νύχτα μένει που λέει και το άσμα!  Αυτή η νύχτα θα μείνει στο μυαλό των απανταχού ομιλιτών, σαν την τελευταία σελίδα ενός βιβλίου, που υπέγραψε χθες το βράδυ στο Γεντί Κουλέ,  σύσσωμος ο οργανισμός που λέγεται ΟΦΗ. Σαν μία συμφωνία για ένα τεράστιο (επερχόμενο) ποδοσφαιρικό  deal,  κάθε εμπλεκόμενος πήρε με τη σειρά το στυλό και έβαλε φαρδιά πλατιά την υπογραφή του στην τελευταία σελίδα της συμφωνίας ‘’Ο ΟΦΗ της Ευρώπης και του  μέλλοντος’’. Και ήταν πολλοί οι εμπλεκόμενοι…  Ποδοσφαιριστές, τεχνικό επιτελείο και  διοίκηση υπέγραψαν τη συμφωνία Ευρώπης! Και επειδή μία τέτοια συμφωνία  -ευρωπαϊκού βεληνεκούς-  χρειάζεται και ‘’μάρτυρες’’, ήμασταν  εκεί και έξι χιλιάδες από δαύτους, για να επικυρώσουμε  και επίσημα η συμφωνία…

       Τους όρους της συμφωνίας τους διάβασαν          πρώτα οι ποδοσφαιριστές του ΟΦΗ! Στους αντιπάλους τους…  Βλέπετε, στον αγωνιστικό χώρο υπήρχε και μία αντίπαλη ομάδα,  γιατί αυτό απαιτούσε το καταστατικό της συμφωνίας! Τους είπαν κάτι σαν αυτό:  ‘’συνάδελφοί μας της Λαμίας, εμείς θα παίξουμε καταπληκτικό ποδόσφαιρο γιατί πρέπει να κερδίσουμε σήμερα ότι και να κάνετε εσείς. Εσείς ….ξα σας που λέμε εδώ στην Κρήτη’’!  Και χωρίς ίχνος υπερβολής, τους όρους τους τήρησαν στο ακέραιο!  Χθες  και οι 11 ήταν υπέροχοι! Έδωσαν μία παράσταση υψηλού επιπέδου!  Κέρδισαν εύκολα και παντού την Λαμία που περιορίστηκε σε ρόλο κομπάρσου,  χωρίς να κινδυνέψει ούτε μισή φορά η εστία του Σωτηρίου. Δεν γνωρίζω τα ακριβή στατιστικά, αλλά παίζει το δεύτερο ημίχρονο να τελείωσε με κατοχή μπάλας στο  90-10% για τον ΟΦΗ.         Το  πρώτο ημίχρονο  ήταν ο απολαυστικός ΟΦΗ του πρώτου γύρου!   Κατοχή μπάλας, ποδόσφαιρο σε χώρο  τηλεφωνικού θαλάμου, ωραίοι συνδυασμοί,  ευκαιρίες και πολλά γκολ!  Δεν θυμάμαι ούτε πότε, ούτε σε ποια ομάδα ο ΟΦΗ έβαλε τρία γκολ στο πρώτο εικοσάλεπτο ενός αγώνα! Ξέρω όμως ότι θα μείνουν για καιρό χαραγμένα στη μνήμη όλων μας!  Πρώτον γιατί ήταν πολύ σημαντικά και δεύτερον γιατί ήταν  π-α-ν-έ-μ-ο-ρ-φ-α! Από ασίστ του Τσιλιανίδη το φονικό ένστικτο του Φιγκεϊρέντο έδωσε το πρώτο! Το δεύτερο με άπιαστο σουτ του Ναμπί από τα είκοσι πέντε μέτρα! Και το κερασάκι στην τούρτα από τον εξαιρετικό χθες Σεμέντο, που πέρασε σα σταματημένους  με σλάλομ πέντε παίκτες της Λαμίας πριν στείλει τη μπάλα στα δίχτυα… Θα ήταν αδικία να κάνω ατομική αξιολόγηση σήμερα, ήταν όλοι τους  εξαιρετικοί!

     Υ.Γ.1   Βλέποντας χθες να σηκώνεται από τα παιδιά μας στη θύρα 4, το πανό υποστήριξης και αλληλεγγύης προς τα νησιά μας,  αισθάνθηκα όσο λίγες φορές στη ζωή μου τόσο υπερήφανος για την ομάδα μου.  Ειδικά την στιγμή που ξεκίνησαν πρώτοι αυτοί να τραγουδούν τον εθνικό μας ύμνο, δίνοντας πάσα σε όλους εμάς στις υπόλοιπες θύρες να τραγουδήσουμε μαζί τους, εμένα προσωπικά μου σηκώθηκε η τρίχα. Σε πιο άλλο γήπεδο γίνονται αυτά???

    Υ.Γ 2    Αύριο Τρίτη 10:00 με 12:00 το πρωϊ, συντονιστείτε στο ofifans.com στο ιντερνετικό ραδιόφωνο των φιλάθλων του ΟΦΗ. Αύριο και αν έχουμε να πούμε πράγματα…

Νίκη την Κυριακή με τη Λαμία και βγάζουμε από τη ναφθαλίνη εκείνα τα βιβλιαράκια που λέγονται διαβατήρια!

Νίκη την Κυριακή με τη Λαμία και βγάζουμε από τη ναφθαλίνη εκείνα τα βιβλιαράκια που λέγονται διαβατήρια!Θυμάστε κάποιες παραδόσεις των ινδιάνων, που έθαβαν σε καιρό ειρήνης τα τσεκούρια και τα ξέθαβαν, όταν ο αρχηγός της φυλής έβλεπε οιωνούς πολέμου με τα ‘’χλωμά πρόσωπα’’?

Σαν άλλοι ινδιάνοι εμείς οι φίλαθλοι του ΟΦΗ, βλέπουμε αντίστοιχους οιωνούς αλλά καθαρά ποδοσφαιρικούς! Και κάποιοι το έχουν πάει ένα βήμα πιο μακριά. Όχι μόνο ξέθαψαν τα τσεκούρια τους… εεεμ διαβατήριά τους ήθελα να πω, αλλά έχουν αρχίσει και έχουν και προτιμήσεις…
Σε πια πόλη θα ήταν ωραία να πάμε? Ιούλιο μήνα, πια πόλη μπορεί να βγάλει γούστα να ικανοποιήσει έναν Κρητικό? Μην είναι το Αμπερντίν της Σκωτίας? Μην είναι το Κάουνας της Λιθουανίας? Μην είναι το Λούμπλιν της Πολωνίας? Μην είναι η Οστάνδη του Βελγίου? Και κάποιοι ομιλίτες που έπεσαν στην παγίδα και έκαναν τέτοιες σκέψεις φωναχτά μπροστά στην κοπέλα τους και άκουσαν τα πρώτα ‘’μωρό μου εμένα θα με παρατήσεις εδώ?’’ καλά να πάθετε… τώρα πρέπει να τις πάρετε μαζί σας! Αλλά δεν πειράζει, ίσα ίσα που θα φαινόμαστε και περισσότεροι στην κερκίδα (παρηγοριά στον άρρωστο!!)…
Είναι πολύ ωραίες αυτές οι σκέψεις που σε βοηθάνε το βράδυ να κοιμηθείς ή σε κρατάνε ξύπνιο όπως την αφεντιά μου, αλλά πάμε τώρα να δούμε μερικές χειροπιαστές αλλαγές που θα συμβούν στην ομάδα μας με τη λήξη και των play off του πρωταθλήματος. Οι αλλαγές θα είναι πάρα πολλές, εγώ θα προσπαθήσω να καταγράψω αυτές που θα είναι άμεσα ορατές στους φίλους της ομάδας μας:
Α) θα αλλάξει ο μεταγραφικός σχεδιασμός της ομάδας. Για να παίξει μία ομάδα στην Ευρώπη και να παρουσιαστεί ανταγωνιστική, ακόμα και με τις ‘’άγνωστες’’, πρέπει να έχει στο ρόστερ της παίκτες υψηλού επιπέδου. Στον ΟΦΗ, ο Big Mike, πάει να φτιάξει έναν ουρανοξίστη σε βάθος πενταετίας ή και παραπάνω. Χρειάζεται αντίστοιχα τα κατάλληλα υλικά. Τις πρώτες ύλες. Δηλαδή παίκτες, να σου ανεβάσουν το επίπεδο κατά έναν τουλάχιστον όροφο τη σεζόν. Του χρόνου το ξανασυζητάμε. Τότε θα είναι διαφορετική η βάση της κουβέντας μας. Αλλά αν υποθέσουμε ότι -σήμερα- ο πιο ποιοτικός μας παίκτης είναι ο Νεϊρα, τότε θέλουμε έναν από δαύτον σε κάθε γραμμή. Και αν είναι δυνατόν και σε μικρή ηλικία για να έχει και μεταπωλητική αξία. Ακριβώς δηλαδή όπως τον θέλει η διοίκηση του ΟΦΗ, με την φιλοσοφία που τη χαρακτηρίζει. Φιλοσοφία ξεκάθαρα ταυτιζόμενη με τον όρο επένδυση.
Β) Τα έσοδα της επόμενης σεζόν θα είναι πολλαπλάσια από αυτά της φετινής. Και τα τηλεοπτικά θα φέρουν περισσότερο χρήμα και τα εισιτήρια θα είναι πολύ πολύ περισσότερα. Ο Big Mike θα έχει επιπλέον και την εμπειρία της διαπραγμάτευσης των τηλεοπτικών της φετινής σεζόν. Ο πρόεδρος είναι ένας πολύ επιτυχημένος επιχειρηματίας και πλέον πιο σοφός, θα κάνει πολύ καλύτερο deal για την ομάδα μας. Τα δε εισιτήρια? Αυτά θα εκτοξευτούν στο Θεό, είκοσι χρόνια είναι αυτά…
Γ) Τα σημεία αναβάθμισης του οργανισμού ΟΦΗ, που θα εκτοξεύσουν τον σύλλογο και θα τον βάλουν σε τροχιά ευρωπαϊκών προδιαγραφών, είναι αμέτρητα και θα έχουμε την ευκαιρία να πούμε πολύ περισσότερα, και στο ραδιόφωνο αλλά και κατά τη διάρκεια των play off. Εγώ έκανα ειδική αναφορά σε παίκτες και έσοδα. Παίκτες που έχει να κάνει περισσότερο με εμάς στις κερκίδες και έσοδα που έχει να κάνει καθαρά με την διοίκηση…
Υ.Γ. 1) Και επειδή είμαστε ΟΦΗ και οπαδός του ΟΦΗ χωρίς γκρίνια, είναι κάτι σαν τα κοάλα, δηλαδή είδος υπό προστασία, σα να ακούω κάτι φωνούλες μέσα στο κεφάλι μου: ‘’’’να πάρουμε έναν Νεϊρα σε κάθε γραμμή? Κάτσε ρε φίλε, είσαι μέσα στην τσέπη του Μπούση ή είσαι διαχειριστής των οικονομικών του?’’’’ Σε αυτούς να καταθέσω την καθαρά προσωπική ταπεινή μου άποψη: Όταν η διοίκηση αύξανε τις τιμές των εισιτηρίων διαρκείας από 20% μέχρι 100% σε διάφορες θύρες, δεν είδα κάποιον από τη διοίκηση να βγει επώνυμα και να μας πει την αιτιολογία. Η απόλυτη σιωπή. Εγώ που παίρνω στη θύρα ένα, εισιτήριο διαρκείας εκεί τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, με πόνεσε. Πόσο μάλλον στη θύρα 4-5, που υπάρχουν και παιδιά που δεν έχουν δικό τους εισόδημα και στηρίζονται στο οικογενειακό των γονιών τους, καθότι πολλά από τα παιδιά μας στην 4 είναι ακόμα μαθητές. Αλλά μη βάζω στο στόμα μου άλλους. Για μένα έλεγα. Πρώτη φορά φέτος μετά από είκοσι χρόνια που δεν κατάφερα να πάρω διαρκείας, άσχετα ότι πληρώνω κάθε φορά το εισιτήριο της αγωνιστικής. Έμαθα και το combo εισιτήριο… Αλλά είμαι εκεί. Στερούμε από κάπου αλλού, αλλά έχω θέσει τις προτεραιότητές μου και πολύ υψηλά σε αυτές είναι και η καψούρα μου. Το χρέος μου σαν φίλαθλος το κάνω όσο μπορώ. Και έχω απαιτήσεις από όλους. Είτε από τους ποδοσφαιριστές που φοράνε τη φανέλα με την ασπίδα στο στήθος, είτε από τους διοικούντες που ορίζουν τις τύχες της ομάδας μας. Με ακούς φίλε μου γκρινιάρη συνοπαδέ?
Υ.Γ. 2) Μεθαύριο Παρασκευή 10 με 12 το πρωϊ, θα τα πούμε live στο ofifans.com. Και μην ξεχάσετε να στείλετε και τα μηνύματά σας! Και της παρατηρήσεις σας. Κάντε μας καλύτερους!
Υ.Γ. 3) Δεν υπολόγιζα να τελειώσω έτσι το άρθρο μου, αλλά μόλις τώρα άκουσα ότι μας ‘’άφησε’’ ένας από τους ήρωες των παιδικών μου χρόνων… Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σκεπάσει τον τεράστιο Κώστα Βουτσά….

Κατώτερος των προσδοκιών ο ΟΦΗ έχασε εύκολα από την ΑΕΚ με 3-0..

Κατώτερος των προσδοκιών ο ΟΦΗ έχασε εύκολα από την ΑΕΚ με 3-0…     Το παιχνίδι ήταν πολύ δύσκολο ούτως ή άλλως, αλλά όλοι περιμέναμε να δούμε μία ομάδα να παλεύει να πάρει κάτι από το παιχνίδι.

Έστω ένα βαθμό.  Και αν η ομάδα δεν έπαιρνε τίποτα, ας έκανε τουλάχιστον μία αξιοπρεπή εμφάνιση. Όχι μία ήττα με κάτω τα χέρια. Ήττες σαν την σημερινή (και σαν αυτή από τον ΠΑΟΚ) σε μικραίνουν σαν μέγεθος…

     Στο ποδόσφαιρο  παίζουν δύο ομάδες. Η ΑΕΚ έκανε το καλύτερό της παιχνίδι όπως είπε και ο προπονητής της. Πρέπει αυτό να αποτελέσει δικαιολογία για την βαριά ήττα σήμερα? Κατά τη γνώμη μου όχι. Εγώ ονειρεύομαι έναν ΟΦΗ που θα παίζει για τη νίκη με οποιαδήποτε ομάδα έχει απέναντί του. Την Μπαρτσελόνα ή τη Λίβερπουλ να έχει απέναντί του θέλω να παίξει για να κερδίσει.  Θέλω να βλέπω πάθος στα μάτια των παικτών, θέλω ο επαγγελματίας παίκτης που είναι στην ομάδα μου, να μου αποδείξει ότι πρώτα από όλα σέβεται την ασπίδα στη φανέλα που φοράει. Και ας χάσει. Μπάλα είναι και κανένας Θεός δεν σου υπογράφει συμβόλαιο με τη νίκη. Και όταν τελειώσει το παιχνίδι και κάνεις ντους στα αποδυτήρια, να είσαι εντάξει απέναντι στον εαυτό σου αλλά και στον φίλαθλο της ομάδας που σε πληρώνει, ότι έδωσες τα πάντα για την ομάδα, ότι σεβάστηκες την ασπίδα…

    Πιστεύω ότι μετά το τέλος του αγώνα στο άδειο ΟΑΚΑ, καλά με τον εαυτό του πρέπει να ήταν μόνο ο Σωτηρίου. Όπως και στο διασυρμό από τον ΠΑΟΚ, ο  Σωτηρίου ήταν ο κορυφαίος του ΟΦΗ αλλά και κατ’ επέκταση του ματς. Από την τετράδα της άμυνας, με εξαίρεση (ίσως…) τον Μπράουν, οι υπόλοιποι τρεις, Κουτρουμπής, Γιαννούλης, Κοροβέσης  πραγματοποίησαν μία πολύ κακή  εμφάνιση. Σε καμία περίπτωση δεν μπόρεσαν να παρακολουθήσουν τους επιθετικούς της ΑΕΚ.  Οι μεσαίοι ήταν στο ίδιο μουντ…

Πολλά λάθη από τον Μεγιάδο, ακόμα περισσότερα  από τον Βίκτορ.  Ο Τσιλιανίδης παίζει σαν να έχει παίξει ήδη ένα ημίχρονο πριν την έναρξη του αγώνα, βγάζει πολύ κούραση…  Ο Σεμέντο σε άλλο ένα παιχνίδι ήταν πολύ κακός, ο Βαζ λιγότερο κακός και ο Φιγκεϊρέντο ναι μεν έτρεξε πολύ και έφαγε πολύ ‘’ξύλο’’ για άλλο ένα παιχνίδι, αλλά η ουσία είναι ότι ο Οικονόμου σήμερα τον ‘’έσβησε’’…

     Ο κος Σίμος είπε ότι ‘’η ομάδα δεν μπήκε με τον απαιτούμενο βαθμό ετοιμότητας στο παιχνίδι’’ και αυτή η δήλωση από μόνη της, τοποθετεί τον κάτοχό της σε αυτούς που δεν βοήθησαν την ομάδα μας σήμερα. Η ετοιμότητα της ομάδας και η πνευματική της προετοιμασία, είναι ξεκάθαρα ευθύνη του προπονητή της…

    Υπάρχουν θετικά σημεία να αναφέρουμε σήμερα?  Υπάρχουν. Οι αντίπαλοί μας για τη μάχη της 6άδας δεν κέρδισαν αυτήν την αγωνιστική… Η Ξάνθη έχασε από τον Ατρόμητο, η Λάρισα δεν κέρδισε στο βόλο και η Λαμία έφερε Χ  με τον Αρη. Όλοι βγήκαν νοκ άουτ στην κούρσα για την εξάδα.  Όλοι,  εκτός από τον  Αστέρας Τρίπολης.  Τώρα αν χάσουμε  εμείς  από τη Λαμία και κερδίσει η Τρίπολη στη Λάρισα τι να πω? Θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας.

    Ας ελπίσουμε όλοι ότι αυτή η πολύ ‘’soft’’ εμφάνιση σήμερα, ήταν για να μην πάρουν κάποια κίτρινη κάρτα οι παίκτες που ήταν στο όριο και χάσουν τον  ‘’τελικό’’ με την Λαμία. Ελπίζω μέσα μου,  το μυαλό των παικτών να ήταν στην Λαμία και να προφύλαξαν τα πόδια τους για το mach point της χρονιάς. Διαφορετικά δεν δικαιολογείται αυτή η εξευτελιστική αποψινή εικόνα… Ραντεβού την Κυριακή στις κερκίδες του Γεντί Κουλέ!

   Υ.Γ  Πριν το ραντεβού της επόμενης Κυριακής, προηγείται το αυριανό… Συντονιστείτε αύριο  Δευτέρα 24/2 στο ofifans.com.  Πολλοί μήνες προσπάθειας και αγωνίας,  έφεραν τη δυνατότητα να βρεθούμε οι ομιλίτες σε μία συχνότητα και να μοιραστούμε τις απόψεις μας για την ομάδα μας. Κοινός παρανομαστής αυτής της ιντερνετικής παρέας, η αγάπη μας για τη φανέλα με την ασπίδα στο στήθος! Εδώ θα τα λέμε ομιλίτικα!

Ένας ΟΦΗ για Ευρώπη υπέταξε 1-0 τον Ατρόμητο!!

Ένας ΟΦΗ για Ευρώπη υπέταξε 1-0 τον Ατρόμητο!!      Πριν γράψω το οτιδήποτε για το αποψινό παιχνίδι θα ήθελα να ξεκαθαρίσουμε ένα πράγμα, τουλάχιστον από την οπτική γωνία που εγώ αντιλαμβάνομαι τον οργανισμό που λέγεται ΟΦΗ: Σήμερα αντίπαλος του ΟΦΗ δεν ήταν η –κατά τα άλλα- συμπαθής ομάδα του Ατρομήτου. Όχι…

Ο σημερινός αντίπαλος του ΟΦΗ ήταν η μιζέρια, η εσωστρέφεια, η ταπείνωση που ήρθε από δύο υποβιβασμούς και βασικά η ανυποληψία που είχε πέσει ένας σύλλογος με το μέγεθος και την ιστορία του ΟΦΗ. Ο σημερινός αντίπαλος του ΟΦΗ ήταν τα 20 τελευταία χρόνια. Φανταστείτε μια εικοσαμελή ομάδα (επαναλαμβάνω όχι τον Ατρόμητο…) που ήρθε στο Ηράκλειο να παίξει τα ρέστα της με τον ΟΦΗ…  Όπου κάθε μέλος από αυτήν την εικοσαμελή ομάδα, να αντιπροσώπευε  ένα έτος από την πέτρινη εικοσαετία της ανυποληψίας που είχε βρεθεί η μεγαλύτερη ομάδα του νησιού μας και μία από τις μεγαλύτερες της Ελλάδας.

         Σαν να περνούσε από οντισιόν ο ΟΦΗ, για το αν έπρεπε να ανάψει το πράσινο φως της παρουσίας του στις ευρωπαϊκές ποδοσφαιρικές  πασαρέλες της σεζόν 2020 – 2021… Σαν να έπρεπε ο ΟΦΗ να αποδείξει ότι είναι ένα (πολύ) μεγαλύτερο μέγεθος από κάτι Ατρόμητους,  Λαμίες, Βόλους, Ξάνθες, Λάρισες,  Αστέρες Τρίπολης κλπ… Να αποδείξει δηλαδή ότι δεν είναι ελέφαντας!  Και τα αγόρια με τις ροζ φανέλες του ζήτησαν ακριβώς αυτό, να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας… Έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να φορτώσουν άλλο ένα έτος ποδοσφαιρικής ανυποληψίας στον ΟΦΗ.  Το κακό είναι ότι ο ΟΦΗ έδωσε δικαιώματα…  Με την εμφάνισή του, ειδικά αυτή του πρώτου ημιχρόνου, πήγε να βγάλει μόνος του τα μάτια του.  Ο Σίμος μίλησε για άγχος που είχαν οι παίκτες του και εδώ θα συμφωνήσω μαζί του. Είπαμε, είκοσι χρόνια ήταν αυτά και ο Σίμος το ξέρει καλά αυτό. Το ξέρει εκ των έσω, καθότι υπήρξε παίκτης του ΟΦΗ πριν από πολλά χρόνια…

       Το πρώτο ημίχρονο κύλησε όπως μας έχει συνηθίσει φέτος ο ΟΦΗ, να σπαταλάει ένα ολόκληρο σαρανταπεντάλεπτο: πολύ μέτριος, με μεγάλη δυσκολία στην κυκλοφορία της μπάλας και άστοχες επιτελικές ενέργειες, όταν η μπάλα έφτανε στα πόδια των επιθετικών του. Βέβαια κάπου εδώ θα πρέπει να πούμε και για  το άριστο στήσιμο των παικτών του Ατρομήτου στον αγωνιστικό χώρο. Δεν άφησαν ούτε ένα τετραγωνικό εκατοστό ελεύθερου χώρου στους παίκτες του ΟΦΗ. Οι παίκτες του Ατρομήτου έτρεξαν  περισσότερα χιλιόμετρα από αυτούς του ΟΦΗ.  Ήθελαν το παιχνίδι και έκαναν ότι μπορούσαν για να το πάρουν. Έτρεξαν πολύ αλλά επιθετικά ήταν ακίνδυνοι. Μία-δύο υποψίες για ευκαιρίες και τίποτα άλλο.  Παρ’ όλα αυτά, είναι πιστεύω η καλύτερη ομάδα που κατέβηκε στο Ηράκλειο φέτος.  Όλα αυτά βέβαια στο πρώτο ημίχρονο. Γιατί το δεύτερο είναι μία άλλη ιστορία…

        Πολύ γρήγορα στο δεύτερο ημίχρονο οι παίκτες του ΟΦΗ έκαναν γνωστές τις προθέσεις τους να πάρουν το παιχνίδι. Μπήκαν δυνατά και πίεσαν τον αντίπαλό τους ψηλά. Η τριάδα των Τσιλιανίδη, Φιγκεϊρέντο και Σεμέντο πίεζε ψηλά με αποτέλεσμα να μεταφέρει πολύ γρήγορα όλο το παιχνίδι ο ΟΦΗ στο 1/3 του γηπέδου, στην εστία του Μέγερι. Τρανταχτές κλασικές  ευκαιρίες δεν είχε ο ΟΦΗ , αλλά είχε ανεβάσει την απόδοσή του κατακόρυφα και το γκολ φαινόταν ότι  ήταν θέμα χρόνου. Το γκολ που ήρθε τρεις φορές, αλλά ισάριθμες  ακυρώθηκε.  Κάπου εκεί πιστεύω ότι πήρε την κατάσταση στα χέρια του ο κόσμος του ΟΦΗ… Ήταν τέτοια η πίεση του κόσμου που ευτυχώς ο τύπος με τη ροζ φανέλα, πήρε πίσω την ανοησία που έκανε ο βοηθός του. Με τη συμβολή και του VAR καταγράφηκε το 1-0 που έμελλε να είναι και το τελικό σκορ του αγώνα!

     Ο Γιώργος Σίμος που τελευταία έχει δεχτεί και αυτός έντονη  κριτική, έκανε μία κίνηση από τον πάγκο πολύ νωρίς που του βγήκε σε καλό: έβγαλε τον θετικό μέχρι εκείνο το σημείο Βαφέα, πέρασε στη θέση του τον Σταϊκο ως 6άρι  και γύρισε μερικά μέτρα πίσω τον Ζοάο Βίκτορ στο κέντρο της άμυνας.  Ο  Σίμος ήθελε καλύτερο build up, δηλαδή καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας από την άμυνα. Να γίνεται η ανάπτυξη του παιχνιδιού ‘’φυσιολογικά’’… Δηλαδή από τον Σωτηρίου στους αμυντικούς του, από αυτούς στους κεντρώους και  από τους κεντρώους στους επιθετικούς…  Παράξενη κίνηση είναι η αλήθεια, απορήσαμε και εμείς στην κερκίδα,  αλλά καταλυτική και όπως αποδείχτηκε από την εξέλιξη του παιχνιδιού ήταν και  σωστή. Απέδωσε γιατί όντως ο ΟΦΗ πήρε την κατοχή, έφτιαξε το παιχνίδι από πίσω, πέτυχε τρία γκολ, μέτρησε το ένα και πλέον ο ΟΦΗ είναι αγκαλιά με την έξοδο στην Ευρώπη!  Με νίκη την ερχόμενη Κυριακή στο ΟΑΚΑ απέναντι στην Αεκ, μετατρέπουμε αυτόματα τον τελευταίο αγώνα με την Λαμία σε ένα ατελείωτο πάρτι! Και ένας Θεός ξέρει πόσο ανάγκη έχει ο κόσμος του ΟΦΗ ένα τέτοιο πάρτι…

           Κορυφαίος του αγώνα σήμερα κατά την άποψή μου ήταν ο Φιγκεϊρέντο. Έτρεξε πολύ, περισσότερο ίσως και από τον Μεγιάδο, έβαλε το γκολ της νίκης, έβαλε και άλλο ένα που δεν μέτρησε, παραλίγο να βάλει το γκολ της δεκαετίας με το τακουνάκι, πάλεψε έφαγε και αυτήν την αγωνιστική πολύ ‘’ξύλο’’ με τους αντίπαλους αμυντικούς, νομίζω αξίζει τον τίτλο του MVP. Πολύ κοντά σε απόδοση και ο Κουτρουμπής, που έκανε το καλύτερό του παιχνίδι -από τη μέρα που ήρθε στην ομάδα-  με τη ασπρόμαυρη φανέλα! Και την άξιζε και αυτός μία τέτοια εμφάνιση,  γιατί αυτός και αν έχει ακούσει κριτική από τους οπαδούς του ΟΦΗ…

      Στους κορυφαίους θα βάλω και τον Σίμο, γιατί όντως οι κινήσεις του από τον πάγκο  ήταν σωστές και έδωσαν πνοή στην ομάδα! Ο Σταϊκος ήταν στους κορυφαίους σε απόδοση σήμερα. Ο Βαζ έδωσε  ότι μπορούσε κάνοντας πιο έντονη την παρουσία του ΟΦΗ έξω από την περιοχή του Μέγερι,  ο Νάστος έπαιξε ελάχιστα και δεν μπορώ να τον κρίνω…

         Κορυφαίος όμως όλων σήμερα ήταν ο κόσμος. Θεωρώ καταλυτική την παρουσία του, ειδικά όπως αυτή μεταφράστηκε με την ένταση της φωνής του στην κατακύρωση του τρίτου γκολ. Αν το Γεντί Κουλέ ήταν …Πανθεσσαλικό, μπορεί να ακύρωναν άλλα τρία γκολ.

      Υ.Γ. 1  Εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, θα ακούσετε την Τετάρτη 19/2, 10:00 με 12:00 το πρωί,  την καινούρια εκπομπή των φιλάθλων του ΟΦΗ. Συντονιστείτε στο ofifans.com, οι φίλοι του ΟΦΗ απέκτησαν το δικό τους ραδιόφωνο….!!!!

     Υ.Γ.  2  Συγχαρητήρια στα παιδιά της θύρας 1… Μοίρασαν χαρτάκια στους φιλάθλους και κάναμε όλοι μαζί την θύρα 1,  να …θυμίζει  4! Μπορούμε και καλύτερα….

Ήττα ντροπή για τον ΟΦΗ από τον ΠΑΟΚ με 4-0

  Ήττα ντροπή για τον ΟΦΗ από τον ΠΑΟΚ  με 4-0, με ακόμα πιο ντροπιαστική  εμφάνιση. Το χειρότερο απ΄ όλα σ αυτή τη μαύρη  σελίδα της ιστορίας του ΟΦΗ, ήταν η μαχαιριά στον εγωισμό των απανταχού ομιλιτών…

         Με το τελευταίο σφύριγμα του αγώνα της Τούμπας, πήγα μερικά μέτρα μακριά από εκεί που καθόμουν. Είχαν προηγηθεί κάτι βλέμματα με τα φιλαράκια  που βλέπαμε τον αγώνα, εκφράσεις προσώπου, που θα μπορούσαν   άνετα να διδάσκονταν σε σχολές θεάτρου!  Εκφράσεις ματιών για σεμινάρια σε θεατρικά εργαστήρια!  Γκριμάτσες προσώπου, ιδανικές για βουβό κινηματογράφο!  Έτσι ήταν τα φιλαράκια μου σήμερα…    Μάτια γεμάτα απορία και έκπληξη  στην αρχή και μάτια γεμάτα αγανάκτηση, θυμό και ταπείνωση στο τέλος…. 

         Πως το είχε πει ο Κούγιας μετά το 3-0 που έχασε η ομάδα του στο κύπελλο από την Καλαμάτα?  Είχε πει θυμάμαι,  ‘’αισθάνομαι βιασμένος από τους παίκτες μου’’…   Πέρασαν τρεις  μήνες από τότε, αλλά σήμερα κατάλαβα τι εννοούσε…  Στο τελευταίο μου άρθρο είχα πει ότι στον  ΟΦΗ δεν υπήρχαν απουσίες,  αλλά ευκαιρίες.  Και το πίστευα. Πίστευα στα παιδιά που θα ερχόντουσαν από τον πάγκο. Ότι θα έδιναν και την ψυχή τους για να αποδείξουν ότι αξίζουν να βρίσκονται στον ΟΦΗ. Το μόνο που έκαναν,  ήταν να δικαιώσουν τον προπονητή τους, ότι καλά κάνει και τους αφήνει στον πάγκο ή στην κερκίδα.  Θα είχα πολλά να πω και για τον προπονητή Γιώργο Σίμο, ότι βρέθηκε και αυτός σε πολύ κακή μέρα, ότι δεν έκανε απολύτως τίποτα για να βοηθήσει την ομάδα από τον πάγκο,  αλλά θα υπήρχε ισχυρός αντίλογος, ότι είχε οκτώ απουσίες,  άρα κάθε απόδοση ευθυνών,  θα ήταν μάλλον άδικη.

        Θα ήταν αστείο από την πλευρά μου να κάτσω σήμερα να ασχοληθώ με ατομική αξιολόγηση των παικτών,  ή την τακτική ανάλυση του παιχνιδιού.  Δεν θα είχε κανένα όφελος.  Σαν να έπιασε  φωτιά ένα σπίτι, να κάηκε ολοσχερώς, αλλά η πυροσβεστική,  το μόνο που κατάφερε να σώσει ήταν ο κατοικίδιος σκύλος.

Οκ… Βάλτε όπου σκύλος τον Σωτηρίου! Και το λέω αυτό γιατί παρά τα τέσσερα γκολ, ο Σωτηρίου ήταν  ο μόνος που έμεινε όρθιος στα αποκαΐδια… Άλλα  σκυλιά (του πολέμου)  στο σπίτι δεν υπήρχαν. Ένα ροτβάιλερ είχε μόνο (το Μεγιάδο), αλλά επειδή αυτό δαγκώνει πολύ,  ο ιδιοκτήτης το κράτησε για τις πιο μεγάλες πυρκαγιές  που έρχονται… Είχε όμως πολλά γατάκια. Πολλά…  Νιαούρισαν λίγο στο πρώτο ημίχρονο, αλλά μόλις ξεκίνησε το δεύτερο και μύρισε καπνός εξαφανίστηκαν.  Άφησαν να καεί το σπίτι τους και τις φλόγες να κάνουν πάρτι…  Η πυροσβεστική (Σίμος), θα πει για πολύ δυνατό άνεμο, πολλές εστίες φωτιάς που δεν κατάφερε να ελέγξει, ίσως κάνει λόγο και για ασύμμετρη απειλή και στο τέλος θα δηλώσει περήφανος για τους πυροσβέστες του. Η πυροσβεστική υπηρεσία είναι κρατικός θεσμός, οι πυροσβέστες είναι δημόσιοι υπάλληλοι και πολύ καλά αμειβόμενοι σε σχέση με αυτούς του ιδιωτικού τομέα.  Το σημαντικότερο όλων (για τους δημοσίους υπαλλήλους της πυροσβεστικής), είναι το αίσθημα της ασφάλειας. Βρέξει Χιονίσει, κάθε πρώτη του μήνα θα πάρουν το μισθό τους. Δεν ανησυχούν για αυτό.  Ούτε για το αν θα απολυθούν. Ε, και αν  κάηκε  το σπίτι σήμερα οκ, ο ιδιοκτήτης έχει κι άλλα…

 Υ.Γ.  Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις, ανάμεσα σε κρατικές υπηρεσίες και  ποδόσφαιρο είναι εντελώς συμπτωματική…  

Δεν υπάρχουν απουσίες, υπάρχουν ευκαιρίες…

Δεν υπάρχουν απουσίες, υπάρχουν ευκαιρίες… Ο προπονητής του ΟΦΗ κος Σίμος επέλεξε τον αγώνα με τον ΠΑΟΚ για να εκτίσουν την ποινή τους οι Κουτρουμπής, Τσιλιανίδης, Μαρινάκης, Μεγιάδο, Φιγκεϊρέντο και Κοροβέσης.

Σε αυτούς αν προσθέσουμε και τους τραυματίες Σακόρ και Σόουζα, ο αριθμός των απόντων για το ματς της Τούμπας έφτασε αισίως τους 8… Παίκτες βασικοί και αναντικατάστατοι σύμφωνα με τα στατιστικά.
Δεν είχα καμία πρόθεση να γράψω τίποτα για τους απόντες σήμερα. Ούτε η πρώτη φορά είναι ούτε η τελευταία που η ομάδα θα κατέβει με σύνθεση ανάγκης, σε ένα ούτως ή άλλως (πολύ) δύσκολο αγώνα για το πρωτάθλημα. Αλλά κάπου εδώ αρχίζει και με ενοχλεί, αλλά και με εξοργίζει η νοοτροπία που έχουν κάποιοι ‘’δικοί’’ μας και κάποιοι ‘’άλλοι’’…
Οι μεν ‘’δικοί’’ μας (κάποιοι, όχι πολλοί ευτυχώς) έχουν αρχίσει από τώρα την καταστροφολογία του στυλ: τι πάμε να κάνουμε εκεί? Με τόσες απουσίες εμείς, έχασαν και από τον παναθηναϊκό αυτοί, ωωω 7 γκολ θα φάμε, θα ξεσπάσουν πάνω μας… Οι δε ‘’άλλοι’’μου λένε: Είδες τι κάνει ο Σίμος και η ομάδα σου? Ανοίγει τα ποδαράκια στον παοκ, να κερδίσει εύκολα, μην κουραστούν οι παίκτες του γιατί έρχονται και δύσκολα παιχνίδια…
Και δεν μπορώ παρά να πάρω θέση. Και τους μεν και τους δε, εγώ προσωπικά σας έχω γραμμένους εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Τους μεν ‘’δικούς’’ μας γιατί η μιζέρια σας, η κακομοιριά σας, η νοοτροπία σας και η μικρότητά σας, είναι συνυφασμένη με κουλτούρα οπαδών μικρής ομάδας. ‘’Ομιλίτες’’ που δεν δίνουν ούτε ένα ευρώ σε black Friday για να αγοράσουν ένα εισιτήριο να έρθουν να στηρίξουν την ομάδα στο γήπεδο. Οπαδοί, που περιμένουν την πρώτη στραβή, για να κράξουν ακόμη και το ότι οι γραμμές του γηπέδου δεν είναι αρκετά άσπρες. Φίλαθλοι, που περιμένουν ο ΟΦΗ να βγει πρώτα στο …champions leaque και μετά να έρθουν στο γήπεδο ή να πούνε μια καλή κουβέντα για την ομάδα τους. Σε εσάς έχω να πω ότι είναι καλύτερα να κάθεστε σπίτια σας, μην έρχεστε στο γήπεδο, δεν σας χρειάζεται η ομάδα. Όχι ότι δεν το κάνετε εδώ και πολλά χρόνια, οι καλύτεροι πελάτες των συνδρομητικών είστε…
Για τους ‘’άλλους’’, ειδικά τους κόκκινους, που πιστεύουν ότι ο ΟΦΗ θα κάτσει να χάσει, μόνο και μόνο για να κάνει τα κέφια του παοκ, θα σας πω μία και μόνο μία κουβέντα: Θα είστε αιωνίως, μία ζωή (μιλώντας καθαρά ποδοσφαιρικά για να μην παρεξηγηθώ) ‘’φιλοξενούμενοι’’ στο ίδιο σας το νησί. ‘’Φιλοξενούμενοι’’ κύριοι… Εδώ πρώτα από όλα είναι Κρήτη και μετά ΟΦΗ. Αυτό και δεν θα ασχοληθώ ξανά. Ίσως και εγώ να ήμουν πιο διακριτικός, αν και κάποιοι από αυτούς που αναφέρομαι, δεν ήταν τόσο μα τόσο προκλητικοί τυφλωμένοι κάφροι. Ξέρουν αυτοί ποιους λέω, τα λέμε συχνά… Λες και ο ΟΦΗ με μισή ομάδα, δεν έχει το ‘’δικαίωμα’’ να χάσει από τον νταμπλούχο πρωταθλητή παοκ. Εδώ χάσαμε από κάτι Λαμίες και κάτι Καβάλες…
Για μένα δεν υπάρχουν απουσίες στον αγώνα της Τούμπας. Υπάρχουν ευκαιρίες. Είναι δεδομένη η παρουσία του Victor, όπως έχει ήδη προαναγγείλει ο Γιώργος Σίμος στην εντεκάδα. Ίσως και του Βαφέα, δεν ξέρω. Για αυτούς τους δύο, είναι ευκαιρία να αποδείξουν ότι αξίζουν της εμπιστοσύνης του Γιάννη Σαμαρά… Για τον Σουρνάκη και τον Νοικοκυράκη είναι πιστεύω δεδομένη η παρουσία τους από την αρχή ή στην διάρκεια του παιχνιδιού. Αν αυτό δεν είναι ευκαιρία για τα παιδιά μας, τότε τι είναι? Το ίδιο θα έλεγα και για τον Μπολάκη. Αλλά και για τα υπόλοιπα παιδιά που γυρίζουν το κεφάλι όταν ακούνε τη λέξη ‘’αναπληρωματικοί’’…
Πολύ θα ήθελα να ήμουν Σουρνάκης ή Μπολάκης ή Νοικοκυράκης ή Βαφέας και να μου έλεγε ο Γιώργος Σίμος: ‘’σήμερα θα παίξεις εκεί, θέλω να κάνεις ένα δύο τρία πράγματα, θα κάνεις αυτό αυτό και αυτό. Προσπάθησε να δώσεις ότι έχεις για την ομάδα. Πιστεύω σε σένα’’. Να έμπαινα στο γήπεδο και να έκανα αυτά που θα μου ζητούσε ο προπονητής μου και άλλα τόσα. Και τα παιδιά μας, οι ‘’αναπληρωματικοί’’, να τα πάνε τόσο καλά, που να αλλάξουν τις ισορροπίες μέσα στο μυαλό του προπονητή τους. Να τα πάνε τόσο καλά, που να ‘’υποχρεώσουν’’ τον Σίμο, να αναπροσαρμόσει τα πλάνα του στον καταρτισμό της ενδεκάδας αλλά και του πλάνου πριν και κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Αλλά αυτό θέλει από την μεριά των παικτών θέληση, ποδοσφαιρικό εγωισμό και θράσος. Για να είναι στον ΟΦΗ, πρέπει εκτός από ποδοσφαιρικές ικανότητες ένας παίκτης να έχει και προσωπικότητα. Ακούτε οι ‘’’’μικροί και αναπληρωματικοί’’’’ ???

Κακός ΟΦΗ, κακό παιχνίδι, κακό αποτέλεσμα, ‘’έφυγε’’ και ο Κύριος Δημήτρης….

Κακός ΟΦΗ, κακό παιχνίδι, κακό αποτέλεσμα, ‘’έφυγε’’ και ο Κύριος Δημήτρης….   Ήταν στραβό το κλίμα το έφαγε και ο γάιδαρος…

Σε ένα παιχνίδι ‘’αξίας’’ έξι πόντων, ο ΟΦΗ μπήκε στο γήπεδο για να αποδείξει ότι είναι καλύτερη ομάδα από τον αντίπαλό του.  Βασικός στόχος ήταν  να πάρει τη νίκη, να αποζημιώσει τον κόσμο του με μία καλή εμφάνιση και πολλά γκολ, αλλά  και να έχει τον πρώτο λόγο σε περίπτωση ισοβαθμίας με την Αελ στην βαθμολογία του πρωταθλήματος. Έχει το πλεονέκτημα σε περίπτωση ισοβαθμίας με τον Άρη και τον Παναθηναϊκό, ήταν η σειρά της Λάρισας να μπει από κάτω… Υπήρχαν οι επιστροφές παικτών από τραυματισμούς και τιμωρίες, ο καιρός ήταν ιδανικός για ποδόσφαιρο, ο κόσμος στη θέση του, το ζητούμενο ήταν οι 3 βαθμοί.  Τουλάχιστον αυτό ήταν υποθέτω το πλάνο παικτών και προπονητή…

    Το παιχνίδι ξεκίνησε σε βαρύ κλίμα εξαιτίας της είδησης του θανάτου του Δημήτρη Παπαδόπουλου, του Κυρίου Δημήτρη – με το Κ κεφαλαίο-  που για μένα προσωπικά υπήρξε ο πρώτος προπονητής που είχα ποτέ μου στο ποδόσφαιρο στους ερασιτέχνες του ΟΦΗ, 30 φεύγα χρόνια πριν! Φαντάζομαι ότι από τα χέρια του πέρασαν 100άδες παιδιά και είμαι πολύ σίγουρος ότι τον ίδιο σεβασμό που είχα εγώ προς το πρόσωπό του, άλλο τόσο, ίσως και  περισσότερο είχαν  οι άνθρωποι που βρίσκονταν στο στενό του περιβάλλον, οικογενειακό ή επαγγελματικό. Δεν  θέλω  να πω τίποτε άλλο γι αυτόν, προτιμώ να μιλήσουν άνθρωποι που έζησαν ή ζούσαν κοντά του. Το τι σημαίνει για την ιστορία του ΟΦΗ, αλλά και την τοπική κοινωνία του Ηρακλείου ο άνθρωπος αυτός, το γνωρίζουμε όλοι μας.  Μόνο τα πιο θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένειά του…

     Και αν εγώ σοκαρίστηκα στο άκουσμα της θλιβερής είδησης του θανάτου του  Κυρίου Δημήτρη, ελάχιστη σημασία έχει στην έκβαση του παιχνιδιού. Εγώ βρισκόμουν στην κερκίδα, στη θύρα ένα μαζί με τα άλλα ‘’παλιόπαιδα’’… Μόνο τη φωνή μας είχαμε για να βοηθήσουμε την ομάδα μας. Οι παίκτες πιστεύω ότι δεν επηρεάστηκαν στο ελάχιστο από τα κακά μαντάτα … Και τι έκαναν για να πάρει η ομάδα τους 3 βαθμούς? Πάμε να δούμε…

    Δεν θέλω σε αυτή τη φάση να κάνω καμία ατομική αξιολόγηση των παικτών που αγωνίστηκαν, είτε ξεκίνησαν βασικοί είτε μπήκαν  στη διάρκεια του παιχνιδιού. Αυτό ίσως το κάνω αύριο ή στο ραδιόφωνο τη Δευτέρα, αν προλάβω τις ημερομηνίες έναρξης με τους συνεργάτες  μου, πράγμα πολύ δύσκολο, αλλά ούτε αυτό είναι που επείγει.   Θέλω να δώσω μία γενική εικόνα της ομάδας, έτσι όπως την είδα από την κερκίδα…

   Χωρίς υπεκφυγές και χωρίς να μασάω τα λόγια μου, πιστεύω ότι στην ομάδα υπάρχει πρόβλημα πειθαρχίας. Αγωνιστικής πειθαρχίας. Το λέω ξεκάθαρα.  Είμαι πολύ συγκεκριμένος και πολύ προσεχτικός σε αυτά που θέλω να γράψω. Βλέπω έναν παίκτη ο οποίος έτρεξε όσο 5 συμπαίκτες του, έναν παίκτη να κρατάει σχεδόν μόνος του τη μεσοαμυντική γραμμή, να βρίσκεται το ίδιο συχνά έξω από την αντίπαλη περιοχή όσο και έξω από αυτή του Σωτηρίου, να κόβει σχεδόν κάθε επίθεση της Αελ, να συμμετέχει σε κάθε επίθεση των συμπαικτών του, να βγάζει πάθος και εγωισμό,  έναν παίκτη που ίσως οφείλεται σε αυτόν η κακή κατάσταση του αγωνιστικού χώρου του γηπέδου… τόσα χιλιόμετρα κάνει μόνος του σε κάθε αγώνα από την αρχή της χρονιάς. Αυτός είναι ο Μεγιάδο. Αυτός ο ‘’’σκύλος’’’ είναι κλασικό παράδειγμα παίκτη, που βάζει την ομάδα πολλές φορές  πάνω από τον εαυτό του. Ίσως και πάνω από την προσωπική του υγεία. Είναι γνωστή η ιστορία με το εγχειρισμένο του γόνατο…  Αν μπορούσα και αν υπήρχαν και αν ήταν στο χέρι μου, θα κατέβαζα μία εντεκάδα με Μεγιάδο. Έναν Μεγιάδο σε κάθε θέση της ενδεκάδας…. Προσοχή, δεν λέω ότι οι υπόλοιποι παίκτες της ομάδας μας είναι αδιάφοροι. Δεν λέω ότι είναι κακοί παίκτες. Κακοί παίκτες στον ΟΦΗ δεν υπάρχουν. Η καθαρά προσωπική μου άποψη, είναι ότι μόνο ο Παοκ και ο Ολυμπιακός, έχουν καλύτερους παίκτες και ομάδα από την δική μας. Ούτε η Αεκ, ούτε ο Άρης, ούτε ο Παναθηναϊκός και σίγουρα ούτε η Λάρισα έχουν καλύτερους παίκτες ή ομάδα από τον ΟΦΗ.  Τουλάχιστον δεν έχουμε χειρότερη από αυτούς.

    Αυτό που βλέπω για να ολοκληρώσω τον συλλογισμό μου, είναι ότι αρκετοί παίκτες, μου δίνουν την αίσθηση ότι παίζουν για τον εαυτό τους. Για την πάρτη τους. Στην καλύτερη περίπτωση είναι επιπόλαιοι ή απλά (η εύκολη δικαιολογία-καραμέλα)  ντεφορμέ… Στην χειρότερη, βάζουν τον εαυτό τους πάνω από την ομάδα. Ξέχασε ο Σεμέντο  -ο παίκτης αποκάλυψη του πρώτου γύρου-  τη μπάλα που ήξερε? Ασφαλώς όχι. Ο Τσιλιανίδης? Ο Βαζ?  Δε νομίζω… Αλλά πολλά τακουνάκια ρε φίλε… Με το σκορ στο 0-0, προσπαθείς να μιμηθείς τον Ζιζού? Κέρδιζε 3-0 και κάνε κοντρόλ με τους  …γλουτιαίους, κάνε πάσα με τα φρύδια να γουστάρουμε και εμείς στην εξέδρα. Αλλά στο 0-0? Πολλές εξεζητημένες προσπάθειες, ενέργειες που  -αυστηρά στα  δικά μου μάτια-  δείχνουν έλλειψη σεβασμού στο πλάνο που έχει καταστρώσει ο προπονητής.

    Και μια και ανέφερα τον προπονητή… Σε συνέχεια των  παραπάνω, θεωρώ αυτονόητο ότι έχει και αυτός ευθύνη για την αγωνιστική νοοτροπία των παικτών του. Δεν θέλω να σχολιάσω την ακατανόητη εμμονή του στον Σεμέντο.  90’ αγώνα μία ενέργεια καλή, που κατέληξε σε ένα σουτ δύο μέτρα μακριά από το κάθετο δοκάρι του αντίπαλου τερματοφύλακα. Είχαν προηγηθεί δεκαπέντε άστοχες…  Χαρακτηριστική ήταν η παρουσία  του Μάνου στην νοοτροπία που καυτηριάζω εδώ: σε 3’ συμμετοχής έκανε δύο σουτ με  ανάποδα ψαλίδια, έξω από τη μεγάλη περιοχή… Καταλαβαίνω το άγχος του Μάνου (και του κάθε Μάνου)  να ‘’φανεί’’ έστω και ένα λεπτό να  τον βάλει ο προπονητής του να παίξει, αλλά εμένα σαν φίλαθλος, δεν με ενδιαφέρουν τα προσωπικά θέλω κανενός ποδοσφαιριστή, οποιουδήποτε και αν είναι αυτά,  ειδικά όταν δείχνει ότι βάζει τον εαυτό του πάνω από την ομάδα… Με λίγα λόγια, αν θέλουμε να κυνηγήσουμε την εξάδα, πρέπει ο κύριος Σίμος να τραβήξει μερικά αυτάκια, πριν είναι πολύ αργά… Εγώ πιστεύω ότι η εξάδα είναι μέσα στις δυνατότητες μας. Το θέμα είναι τη θέλουμε την  εξάδα…?

Υ.Γ.1  Αν επιβεβαιωθούν οι φόβοι για ρήξη χιαστού στον Φελίπε, θα είναι κάτι τραγικό για τον παίκτη και πολύ άσχημο για την ομάδα μας. Πάνω που έβρισκε τα πατήματά του… στην δεύτερη επαφή του με τη μπάλα… τι να πω… κρίμα, πολύ κρίμα. Τώρα θέλει ακόμα περισσότερη στήριξη το παιδί αυτό. Ίσως και μια πρόωρη ανανέωση του συμβολαίου του για να του δείξει εμπράκτως η διοίκηση τη στήριξή της, λέω τώρα εγώ…

Υ.Γ.2  Είναι ολοφάνερη η μεσοεπιθετική βελτίωση της ομάδας με την είσοδο του Ναμπί. Και πόσο έλλειψε τους τελευταίους δύο μήνες. Ο Φιγκεϊρέντο πιστεύω χάρηκε πιο πολύ απ  όλους  σήμερα από την επιστροφή του Άγγλου…

Υ.Γ.3  Εγώ προσωπικά δεν θέλω να ακούσω τίποτα για τον διαιτητή της αναμέτρησης και φυσικά δε θα γράψω τίποτα. Δεν γίνεται να μας φταίνε κάθε φορά οι άλλοι. Τι φταίει ο ρέφερυ όταν ο Βαζ  ανενόχλητος έστειλε τη μπάλα από τα δύο μέτρα στα κάγκελα? Εκεί το καρφώνεις και  στέλνεις τους  συμπαίκτες σου  για μπάνιο,  τους αντιπάλους για τσάι και τον Κούγια για ανακοινώσεις…

 To be continued…

ΞΑΝΘΗ – ΟΦΗ 2-2

ΞΑΝΘΗ – ΟΦΗ 2-2. ΟΥΤΕ ΦΕΤΟΣ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ Ο ΟΦΗ ΣΤΑ ΠΗΓΑΔΙΑ.

        Καταραμένο αποδεικνύεται το γήπεδο της Ξάνθης για τον ΟΦΗ, όπου ούτε φέτος κατάφερε να πάρει τους 3 βαθμούς της νίκης…

         Κι όμως, το παιχνίδι ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς για τον Όμιλο. Με τους μέσους να κρατάνε τη μπάλα στα πόδια τους, ο ΟΦΗ έδειχνε μέσα στον αγωνιστικό χώρο ποιος  είναι το αφεντικό. Ακόμα και στη μέτρια εικόνα που παρουσίαζε η ομάδα στο πρώτο ημίχρονο, είχε την κατοχή της μπάλας στο 63% – 37% υπέρ του. Το γκολ φαινόταν ότι θα ήταν θέμα χρόνου. Και αυτό ήρθε στο 22’ όταν το πέναλτι που έκανε ο Κασάδο στον Φιγκεϊρέντο και καταλόγισε μέσω VAR  ο Παπαδόπουλος, το μετέτρεψε σε γκολ ο Νεϊρα. Το γκολ όμως το ακύρωσε – πάλι- μέσω VAR  ο διαιτητής, γιατί είδε διπλή(!!)  επαφή της μπάλας στα πόδια του Νεϊρα. Αυτό είναι κάτι που  αφ ενός δε συνέβη ποτέ, αφ εταίρου θα ήταν αδύνατο να συμβεί. Διπλή επαφή της μπάλας? Μα και να ήθελε να το κάνει αυτό ο Νεϊρα, όσο τεχνίτης και να είναι, αποκλείεται να μπορούσε να το κάνει. Ο παίκτης απλά γλίστρησε στην εκτέλεση, το γκολ μπήκε και έπρεπε να μετρήσει κανονικά…  Το πέναλτι όμως που κέρδισε ο Βαζ και εκτέλεσε εύστοχα ο Φιγκεϊρέντο, δεν άφησε σε κανέναν την παραμικρή αμφιβολία για την ορθότητά του. Έτσι πήγαν οι δύο ομάδες στα αποδυτήρια…

          Το δεύτερο ημίχρονο μπορούμε να πούμε ότι ήταν από τα χειρότερα που έχει κάνει ο ΟΦΗ φέτος. Εμένα προσωπικά μου θύμισε το ματς στη Λαμία. Το 37% – 63% κατοχής  μπάλας στο πρώτο ημίχρονο, έγινε με τη λήξη του δευτέρου 55% – 45%…  Αν εξαιρέσει κανείς κάποια μονόλεπτα  στο δεύτερο ημίχρονο, όπου η μπάλα πέρασε κάποιες φορές από τα πόδια των μέσων του ΟΦΗ και κυρίως των Μεγιάδο, Σταϊκου, Τσιλιανίδη, Νεϊρα πριν αυτή καταλήξει στον απελπιστικά μόνο Φιγκεϊρέντο  και χαθεί, όλο το υπόλοιπο παιχνίδι ήταν γιόμες. Η αποθέωση της γιόμας. Όχι ότι δεν είχε γιόμες το πρώτο ημίχρονο, αλλά στο δεύτερο το πράγμα θύμιζε κάτι από πρόπερσι… Η μπάλα από τον τερματοφύλακα στον μπακ ή στον στόπερ και από εκεί γιόμα στον σέντερ φορ… ‘Όχι, αυτό δεν είναι ο ΟΦΗ που θέλουμε να βλέπουμε.

          Όλα τα λεφτά του παιχνιδιού ήταν στο τέλος. Η Ξάνθη είχε ισοφαρίσει σε 1-1 με καραμπόλα στο 84’.  Στο 87’ ο καλύτερος παίκτης του ΟΦΗ (και σήμερα) Φιγκεϊρέντο μετά από ασίστ του Νεϊρα κάνει το 1-2. Και εκεί που λες ότι το παιχνίδι τελείωσε, έρχεται μία στημένη φάση της Ξάνθης, ένα επιθετικό φάουλ που ακόμα και από το VAR δε δόθηκε και 2-2….. Εγώ πιστεύω ότι ο ρέφερυ  και  οι συνεργάτες του, αλλοίωσαν το αποτέλεσμα στα πηγάδια υπέρ της Ξάνθης. Δεν έχω να πω κάτι άλλο για τη διαιτησία. Αυτό και τέλος.  Δε θέλω να γίνω σαν τους τύπους που κράζω όπου τους βρω. Όλοι, μα όλοι, πράσινοι , κόκκινοι, κίτρινοι, μαύροι, μπλε,  βυσσινιοί  έχουν πρώτο θέμα συζήτησης τους άνδρες με τα μαύρα…

Εμείς στον ΟΦΗ  θα μιλάμε καθαρά ποδοσφαιρικά. Αυτό σημαίνει ότι ο ΟΦΗ του δευτέρου ημιχρόνου, δεν έχει δικαίωμα να ρίξει στον  χ  διαιτητή,  επόπτη ή  VARίστα την αποτυχία του σήμερα. Γιατί η ισοπαλία σήμερα είναι αποτυχία. Τον εκνευρισμό τον είχαν οι γηπεδούχοι. Πίσω στο σκορ ήταν οι γηπεδούχοι. Ο ΟΦΗ τι? Ποιος φταίει που στο δεύτερο ημίχρονο η κατοχή μπάλας ήταν 77% – 23% υπέρ της Ξάνθης? Ποιος είχε την ιδέα να βγει ο Βαζ , ένας επιθετικογενής παίκτης που μπορεί και  κρατάει μπάλα και να απασχολεί έναν – δύο αντιπάλους για να μπει ο αμυντικός  Μπράουν και να σε κλείσουν μέσα στην περιοχή σου? Ο διαιτητής πάντως όχι. Ο αντικαταστάτης του κου Σίμου ο κος Παπαπαναγής, είπε on camera στη NOVA, ότι ‘’’’δεν κερδίσαμε σήμερα αλλά αφού δε χάσαμε κιόλας  το αποτέλεσμα είναι οκ’’’’….. Όχι κύριε Παπαπαναγή. Επιτρέψτε μου να διαφωνήσω. Δεν είναι ‘’οκ’’.   Από τώρα και στο εξής, κάθε αποτέλεσμα πέραν της νίκης, με ομάδες που είναι κατώτερες ποιοτικά από τον ΟΦΗ, πρέπει να θεωρείται αποτυχία. Έτσι  χτίζεται η νοοτροπία μίας μεγάλης ομάδας…..

Υ.Γ.1    Ανεξάρτητα με το τι θα γίνει με το μελλον της Ξάνθης, αναγνωρίζω την αίσθηση του χιούμορ που είχαν οι υπεύθυνοι του γηπέδου στα πηγάδια! Είχα καιρό να ακούσω το τραγούδι  ‘’Suzana’’ και το άκουσα την ώρα των δηλώσεων του κου Παπαπαναγή…

Υ.Γ.2   Μπράβο στα παιδιά μας που βρέθηκαν στο πέταλο στην Ξάνθη!