Το σκηνικό Μπριζίτ – Εμμανιουέλ Μακρόν παίζει σε όλα τα μέσα του κόσμου σήμερα,πλην των γαλλικών που προσπαθούν να υποβαθμίσουν το θέμα.
Ποιο θέμα; Τη φάπα ή το χαστούκι ή όπως αλλιώς θέλετε να ονομάσετε την κίνηση που έκανε η γηραιά πρώτη κυρία της Γαλλίας στο σύζυγό της και πρόεδρο της αλλοτινής υπερδύναμης.
Η πόρτα του προεδρικού αεροσκάφους άνοιξε λίγα δευτερόλεπτα πριν από ότι έπρεπε και το αποτέλεσμα είναι να μπούμε σε ιστορίες ακυβερνησίας στη Γαλλία και αλλαγή ισορροπιών στη διεθνή σκακιέρα!
[Φωτό: Στιγμιότυπο τοξικής αρρενωπότητος.]
Αυτό είναι και το ένα θέμα, το πολιτικό με τις προεκτάσεις του. Το πώς είναι δυνατόν ένας ηγέτης που θέλει να σύρει την Ευρώπη σε πυρηνικό πόλεμο, να τρώει ξύλο από τη γυναίκα του δημοσίως.
Τη γυναίκα του, που παρεμπιπτόντως, έχει την ηλικία της μανούλας του.
Γιατί τι σόι ηγέτης μπορεί να είναι κάποιος που στην προσωπική του ζωή κάνει τέτοιες επιλογές.
Και μη μου πείτε ότι οι άντρες μπορεί να έχουν μεγάλη διαφορά ηλικίας από τις γυναίκες αλλά κανείς να μη λέει τίποτα,
ενώ στην αντίθετη περίπτωση κάνουμε κριτική.
Ο 40άρης με την 20άρα είναι ένα γόνιμο ζευγάρι. Η 40άρα με τον 20άρη , μάλλον όχι.
Ο άνθρωπος ακολουθεί τη Φύση και όχι η Φύση τον άνθρωπο αλλά αυτή είναι μια άλλη μεγάλη συζήτηση.
Το άλλο θέμα, που θα έπρεπε να μας απασχολήσει περισσότερο αλλά δεν το βλέπω, είναι τα δύο μέτρα και τα δύο σταθμά της κυρίαρχης ιδεολογίας της εποχής μας.
Η υποκρισία του φιλελεύθερου αχταρμά του 21ου αιώνα.
Φανταστείτε να είχε σηκώσει χέρι ο Εμμανιουέλ στην Μπριζίτ, τι θα είχε γίνει τώρα.
Προφανώς και θα μιλούσαν όλοι για επικείμενη παραίτηση του Προέδρου της γαλλικής Δημοκρατίας.
Θα είχαν παρελάσει καμιά ντουζίνα διανοούμενες επαγγελματίες της woke κουλτούρας, μερικές φεμινίστριες με ή χωρίς ταγάρι, άλλοι τόσοι ευαίσθητοι άνδρες, φίλοι της γυναικείας φύσης και της κάθε θηλυκότητας, πρωινατζούδες και πρωιντζήδες και φιλελεύθεροι πολιτικοί όλων των αποχρώσεων.
Ευτυχώς όμως η βία στο περιστατικό είχε θύτη γυναίκα και θύμα άντρα, οπότε ήταν απλά Δευτέρα και πάμε παρακάτω.
Όπως πήγαμε παρακάτω και με την άλλη που έστησε ενέδρα θανάτου στον πρώην της σε ξενοδοχείο και τον περιέλουσε με καυστικό υγρό ή εκείνη που ήθελε να βγάλει από τη μέση τον πλούσιο σύζυγο της και έβαλε τον εραστή της να τον εκτελέσει στη μέση του δρόμου ή κάποια άλλη που είχε κολλήσει με έναν πρώην της και τον κατέσφαξε στο πεζοδρόμιο με δυο μαχαίρια, που τυχαία βρέθηκαν επάνω της ή την νεαρή που σκότωσε και έθαψε τον άντρα της στον κήπο και θα μπορούσαμε να λέμε μέχρι αύριο περιστατικά, σοβαρά ή λιγότερο σοβαρά, όπου ο θύτης είναι η γυναίκα και το θύμα ο άντρας και κανένας δεν τα θυμάται αφού δεν πήραν ποτέ επικοινωνιακά τις διαστάσεις που παίρνει ένα αντίστοιχο έγκλημα όταν ο θύτης είναι άντρας και η γυναίκα το θύμα.
Επίσης το επιχείρημα ότι η βία των αντρών προς τις γυναίκες είναι πολλαπλάσια (σε περιστατικά) από την αντίστοιχη των γυναικών προς τους άντρες, μάλλον δεν είναι και τόσο σοβαρό αν σκεφτεί κανείς ότι μια γυναίκα με το ο,τιδήποτε πηγαίνει πια τον άντρα στα δικαστήρια, αφού όχι μόνο δεν έχει να χάσει τίποτα αλλά κερδίζει κιόλας σε πολλές περιπτώσεις, ενώ αντίθετα ο άντρας πολύ δύσκολα θα βγει δημόσια και θα παραδεχτεί ότι τρώει ξύλο ή ακόμη ότι είναι θύμα κακοποιητικής, λεκτικής συμπεριφοράς από τη γυναίκα του.
Για να μάθουμε ότι τρώει ξύλο ο άντρας, θα πρέπει να ανοίξει κατά λάθος η πόρτα του αεροπλάνου ή του σπιτιού του και να το δούμε όλοι.
Διαφορετικά οι προσβολές, οι απειλές, οι βρισιές, ακόμη και οι χειροδικίες των γυναικών προς τους άντρες είναι καταδικασμένες να μένουν στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού ή της εργασίας. Έτσι κι αλλιώς και καταγγελία να κάνει ο άντρας, είναι ο λόγος του απέναντι στο λόγο της γυναίκας του και στις μέρες μας ,ως γνωστόν, ο λόγος της γυναίκας μετράει πάντα περισσότερο.
Γιατί όλοι είμαστε ίσιοι στις σύγχρονες δημοκρατίες αλλά κάποιοι είναι πάντα λίγο πιο ίσοι απ’τους άλλους.
[Φωτό: Αποφυλακίστηκε μετά από…5 μήνες.]
