Λιλιάν Τουράμ:
«Την πρώτη φορά που αντιμετώπισα τον Ρονάλντο Ναζάριο ήμουν στην Πάρμα και εκείνος στην Ίντερ.
Το παιχνίδι ξεκίνησε και μετά από λίγο βρέθηκα πρόσωπο με πρόσωπο μαζί του. Σε έστηνε και χάιδευε την μπάλα με έναν τόσο ασυνήθιστο τρόπο που σε μάγευε.
Και όλα αυτά με ταχύτητα που δεν είχαμε ξαναδεί ποτέ. Εκείνη την ημέρα με πέρασε ντρίμπλα, με άφησε «παγωτό» και πήγαινε κατευθείαν προς το τέρμα.
Φώναξα στον Καναβάρο: “Ρίξ’ τον κάτω, ρίξ’ τον κάτω!” Ο Φάμπιο τον ανέτρεψε και ο διαιτητής του έδειξε κίτρινη.
Στην επόμενη φάση, προώθησε την μπάλα με πλήρη ταχύτητα και αναγκάστηκα να τον φάουλάρω εγώ. Εκείνη τη στιγμή, ο Φάμπιο με κοίταξε και μου ψιθύρισε:
«Λιλιάν, θα τελειώσουμε το ματς με 9 παίκτες απόψε. Πώς σταματάμε αυτόν τον τύπο;»
Ο Ρονάλντο τα άκουσε όλα, ήρθε κοντά μας και με πολύ βασικά ιταλικά είπε: «Συγγνώμη, το παρακάνω».
Ο Καναβάρο κι εγώ κοιταχτήκαμε και δεν είπαμε λέξη. Με αυτά τα λόγια μας έκανε να νιώσουμε τόσο μικροί, σχεδόν ανήμποροι.
Αυτό ήταν κι αυτό μέρος του να είσαι το «Φαινόμενο».
Στο τέλος του αγώνα, δεν δίστασα καθόλου να του ζητήσω τη φανέλα του.»
Απλά πράγματα… 🐐🤩
