ΟΦΗ: Το γκολ του Νους δεν αρκεί – Καμπανάκια που δεν μπορούν να αγνοηθούν
Ο ΟΦΗ ηττήθηκε από τον ΠΑΟΚ στη Λεωφόρο, σε ένα παιχνίδι που έβγαλε στην επιφάνεια γνωστές αδυναμίες. Το γκολ του Νους έδωσε ελπίδα, όμως τα καμπανάκια χτυπούν δυνατά και ζητούν άμεσες λύσεις.

Ένα πρώτο ημίχρονο με πολλά κενά
Ο ΟΦΗ μπήκε στο παιχνίδι χωρίς την απαιτούμενη ένταση. Ο ΠΑΟΚ κυριάρχησε σε κατοχή, ρυθμό και ενέργεια, εκμεταλλευόμενος τα κενά στο κέντρο και την αδυναμία της κρητικής ομάδας να πιέσει στην πρώτη μπάλα. Το αποτέλεσμα ήταν ο Δικέφαλος να πάρει γρήγορα το πάνω χέρι και να χτίσει το προβάδισμα. Ένα πρώτο ημίχρονο τόσο …χαλαρό που εμένα προσωπικά μου θύμισε εκπαιδευτικό δίτερμα…
Αντίδραση με το γκολ του Νους
Στο δεύτερο μέρος, ο ΟΦΗ έδειξε χαρακτήρα. Παρά την πίεση, βρήκε τον τρόπο να σκοράρει με τον Νους, μένοντας ζωντανός στο παιχνίδι. Το γκολ αυτό απέδειξε ότι η ομάδα έχει επιθετικές αρετές και παίκτες που μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Ωστόσο, ήρθε περισσότερο από ατομική ενέργεια παρά από οργανωμένη ανάπτυξη.
Δηλώσεις με νόημα
Ο προπονητής του ΟΦΗ ήταν ξεκάθαρος μετά τη λήξη:
«Δεν μπορούμε να στεκόμαστε μόνο στο πάθος ή στο μεμονωμένο γκολ. Υπάρχουν ζητήματα που πρέπει να διορθωθούν άμεσα, αλλιώς θα τα βρίσκουμε συνεχώς μπροστά μας».
Οι ίδιες πληγές ξανά
Το πιο ανησυχητικό στοιχείο είναι η επανάληψη λαθών. Ο ΟΦΗ δέχτηκε ξανά γκολ από στημένη φάση … Παράλληλα, οι χαμηλές ταχύτητες μέχρι το 70’ δείχνει πως υπάρχει?? ζήτημα φυσικής κατάστασης ή βάθους στον πάγκο.
Η αμυντική τετράδα και κυρίως τα δύο στόπερ Λαμπρόπουλος – Κρίσμανιτς “ανέδειξε” την ποδοσφαιρική γύμνια της μεσαίας γραμμής: Οι υψηλόσωμοι στόπερ έκαναν κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού αμέτρητες γιόμες από την άμυνα στην επίθεση. Μιλάω για βαθιές μπαλιές των 40-50 και 60 μέτρων. Γιατί συμβαίνει αυτό? Είναι εντολή προπονητή? Είναι η νοοτροπία του στυλ “μακριά από μένα η μπάλα και ότι θέλει ας γίνει”? Δεν είμαι σίγουρος. Σε αυτό που είμαι βέβαιος είναι ότι δεν υπάρχει ο παίκτης που θα πάρει την μπάλα από τα στόπερ ή τα μπακ και θα προωθήσει το παιχνίδι/ανάπτυξη από το κέντρο προς την επίθεση. Δεν είδα ορθολογική ανάπτυξη και καθαρό build up στο παιχνίδι. Λείπει ο παίκτης που θα πάρει την μπάλα από τους αμυντικούς, θα έχει την αίσθηση του χώρου και τον προσανατολισμό, αφενώς να μην χάσει την μπάλα, να γυρίσει και να “μοιράσει” παιχνίδι. Το λάθος του Φούντα που πήγε να κάνει ακριβώς αυτό, το αποδεικνύει. Τον παίκτη αυτόν που θα τον “ψάχνουν” οι αμυντικοί γιατί δεν θα κρύβεται αλλά και γιατί θα τους εμπνέει εμπιστοσύνη. Ένας Νέιρα δηλαδή κατά μία δεκαετία μικρότερος. Ο Αργεντίνος ο οποίος όταν μπηκε στο δεύτερο ημίχρονο έκανε αυτά ακριβώς που περιγράφω… Για τον Βούκοτιτς δεν έχω άποψη δεν τον έχω δει δεν τον ξέρω. Μακάρι να είναι ο παίκτης που θα απογειώσει τη μεσαία γραμμή του ΟΦΗ. Και μπορεί αυτές οι ανορθογραφίες να συγχωρέθηκαν με τον Πανσερραϊκό αλλά ο ΠΑΟΚ είναι μία πολύ ποιοτικότερη ομάδα. Το θέμα είναι ποιοι είναι οι στόχοι της ομάδας και που θέλουμε να φτάσουμε: Αν θέλουμε μία επανάληψη περυσινής σεζόν ΙΣΩΣ και να είμαστε οκ και να μην χρειάζονται μεταγραφές. Ξαναλέω ΙΣΩΣ… Για πιο πάνω? Εγώ προσωπικά το ξεχνάω…
Για τον Ράσταβατς: Ο Φούντας μαθαίνω έπαιξε με πυρετό. Σεβαστό και μπράβο του και μακάρι να είναι μια χαρά. Αλλά: Είναι τόσο απαραίτητος, που ακόμα και με πυρετό (που ξέρεις ότι δεν θα σου αποδώσει αυτά που μπορεί) δεν μπορεί να παραχωρήσει τη θέση του για ένα παιχνίδι να παίξει κάποιος υγιής? Είναι η ποιότητα του συγκεκριμένου ποδοσφαιριστή τόσο αναντικατάστατη, που ξεχνάμε τους υπόλοιπους παίκτες? Ή ερχόμαστε στα παραπάνω που γράφω για την απουσία του παίκτη με τα χαρακτηριστικά που ανέφερα…?
Τι σημαίνει για τη συνέχεια
Ο ΟΦΗ έδειξε ότι δεν παρατάει τα παιχνίδια, ότι έχει πάθος και μπορεί να σκοράρει ακόμη και σε έδρες χωρίς τους οπαδούς του. Όμως αυτά δεν αρκούν. Με το δύσκολο πρόγραμμα του Σεπτεμβρίου να πλησιάζει, τα λάθη αυτά δεν συγχωρούνται.
Η ομάδα πρέπει να δει κατάματα τις αδυναμίες της και να βρει λύσεις, πριν η σεζόν μπει σε ακόμη πιο σκληρή φάση.
