[Video: Κάθε μορφή ζωής έχει τη δική της νοημοσύνη και τον δικό της Κόσμο.Στο βίντεο,ένας ολόκληρος πόλεμος που συμβαίνει κάθε στιγμή μέσα στο σώμα μας,ανάμεσα σε βακτήρια και ουδετερόφιλα,χωρίς καν να μπορούμε να τον αντιληφθούμε.]
Κάποιο βράδυ στη χώρα των μυρμηγκιών, μια παρέα συζητάει:
“Ήταν με τους δικούς του και κουβαλούσαν τα ψίχουλα στην πλάτη, ξάφνου όμως σκοτείνιασε ο ουρανός και έγιναν όλοι σκόνη. Δεν έμεινε τίποτα δικό τους, απλά εξαφανίστηκαν. Ανεξήγητα πράγματα”.
Κάπως έτσι, υποψιάζομαι ,ότι θα διηγείται το μυρμηγκάκι στα άλλα μυρμηγκάκια τον χαμό των φίλων τους, που τους βρήκε ο θάνατος άδοξα κάτω από τη σόλα του παπουτσιού ενός περαστικού ανθρώπου. Τον οποίο ούτε είδαν, ούτε γνώριζαν, ούτε αντιλήφθηκαν την παρουσία του, μέχρι την στιγμή του τραγικού (για κείνα) συμβάντος, που έκοψε το νήμα της ζωής τους.
Τώρα βέβαια θα πει κάποιος γελώντας:
“Μα καλά πλάκα κάνεις, έχουν τα μυρμήγκια νοημοσύνη;”
Αν δεις τι κάνουν, πώς ζουν και οργανώνουν την “κοινωνία” τους ,ναι, έχουν.
Όχι σαν τη δική μας, προφανώς, αλλά κάτι καταλαβαίνουν και αυτά. Κάτι νιώθουν, κάπως αντιδρούν, κάποιον σκοπό θα έχουν για να τρέχουν όλη μέρα και να κουβαλούν φορτία πολλαπλάσιας μάζας από εκείνη του σώματός τους.
Μόνο που ο κόσμος τους είναι ένας διαφορετικός κόσμος από το δικό μας και η πραγματικότητα τους, μια διαφορετική πραγματικότητα από εκείνη των ανθρώπων.
Μια πραγματικότητα που τα όρια της φτάνουν μέχρι εκεί που η δομή της ύλης από την οποία είναι φτιαγμένα τα μυρμήγκια ,της δίνει τη δυνατότητα.
Με την ίδια λογική που η πραγματικότητα των ψαριών είναι ο υδάτινος κόσμος και ό,τι υπάρχει πάνω από την επιφάνεια του νερού, για εκείνα απλά δεν υπάρχει.
Ζωντανή και μη ύλη
Έτσι αν η ύλη χωρίζεται σε έμβια και άβια, σε εκείνη που έχει ζωή δηλαδή και εκείνη που δεν έχει, για να το πούμε κάπως απλοϊκά, η ζώσα ύλη, η έμβια, απ’ την οποία αποτελείται το βακτήριο, το φυτό, το έντομο, το θηλαστικό, ο άνθρωπος, είναι αυτή που ορίζει και το τι αντιλαμβάνεται το κάθε ον, τι νιώθει, πώς ζει, τι κόσμο έχει πλάσει.
Κάτι ανάλογο δηλαδή με το μεταλλικό αντικείμενο που είναι καλός αγωγός της θερμότητας, ενώ το ξύλινο όχι, μόνο και μόνο γιατί το υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένα το ορίζει ,έτσι και το πτηνό θα πετάει επειδή είναι φτιαγμένο για να πετάει, το ψάρι θα κολυμπάει γιατί είναι φτιαγμένο να κολυμπάει και ο άνθρωπος θα αναλύει τα πάντα επειδή έχει πολλούς νευρώνες στο κεφάλι του -πολλά GigaBytes σκληρό δηλαδή- και είναι φτιαγμένος να επιβιώνει χρησιμοποιώντας το μυαλό του.
Ύλη -> Δομή -> Λειτουργία
Η λειτουργία λοιπόν είναι αποτέλεσμα της ύλης και το πώς αυτή είναι δομημένη.
Μπορείς με ένα σφυρί να ξεβιδώσεις μια βίδα;
Προφανώς και όχι. Θέλεις κατσαβίδι που είναι φτιαγμένο από συγκεκριμένο υλικό και έχει συγκεκριμένο σχήμα.
Μπορείς με ένα κινητό τηλέφωνο πρώτης γενιάς να μπεις στο ίντερνετ;
Εννοείται πως όχι. Θέλεις smartphone ή android.
Με την “παντόφλα” της δεκαετίας του ’90, το πολύ-πολύ κανένα SMS να μπορείς να στείλεις.
Γιατί αυτές είναι οι δυνατότητες του, που είναι αποτέλεσμα του πως είναι δομημένη η ύλη από την οποία είναι φτιαγμένο.
Με την ίδια λογική και ένας σολομός μπορεί να κολυμπήσει από τον Κόλπο του Μεξικού, να διασχίσει τον Ατλαντικό και να βγει στη Βόρεια Θάλασσα έτσι απλά.
Γιατί αυτή η λειτουργία είναι γραμμένη στην ύλη του. Είναι κατασκευασμένος για να κάνει αυτό το απίστευτο για μας ταξίδι.
Όπως και ένας αετός μπορεί να δει από δεκάδες ή εκατοντάδες μέτρα το θήραμα του και να βουτήξει από τον ουρανό για να το πιάσει με τα νύχια του ή το τσιτάχ να τρέξει με 100 χλμ/ω.
Μπορεί να τα κάνει αυτά ο άνθρωπος; Όχι.
Γιατί όχι;
Γιατί δεν είναι “φτιαγμένος” για να τα κάνει. Δεν του το επιτρέπει το σώμα του ,δηλαδή η δομή της ύλης από την οποία είναι φτιαγμένο.
Δεν μπορεί να τα κάνει όλα αυτά, πολύ δε περισσότερο δεν μπορεί να μπει στη θέση τους και να αντιληφθεί το πώς βλέπουν αυτά τα όντα τον κόσμο.
Ή πως βλέπει τον κόσμο ένα φυτό. Ένα αιωνόβιο δέντρο. Ένα λευκοκύτταρο που κυνηγάει ένα βακτήριο μέσα στο σώμα του ανθρώπου.(Βλ.video αρχή).
Την ύπαρξη των οποίων (λευκοκυττάρου και βακτηρίου) αγνοούσε μέχρι πριν από αρκετά χρόνια αλλά δε σημαίνει ότι αυτοί οι μικροοργανισμοί δεν υπήρχαν επειδή δεν τους ήξερε ή δεν τους έβλεπε ο άνθρωπος.
Όπως και μια σειρά από χρώματα, που δεν μπορεί να δει γιατί είναι πέρα από τις συχνότητες που πιάνει το μάτι του. Το ίδιο και μια σειρά από ήχους, που δεν μπορεί ν’ ακούσει γιατί είναι πέρα από τις συχνότητες που πιάνει το αφτί του.
Δεν μπορεί να αντιληφθεί αλλά υπάρχουν.
Δεν μπορεί να αντιληφθεί γιατί το σώμα του ,δηλαδή η δομή της ύλης από την οποία είναι φτιαγμένος, δεν του το επιτρέπει.
Γιατί το αφτί ή το μάτι του και οι αντίστοιχοι νευρώνες και τα κέντρα στο εγκέφαλο του δεν είναι φτιαγμένα για να “πιάνουν” τα χρώματα και τους ήχους αυτούς.
Αλλά οι ήχοι και τα χρώματα υπάρχουν.
Όχι στον κόσμο του ανθρώπου. Στον κόσμο της κουκουβάγιας όμως σίγουρα ναι.
[Video: Για το κουνούπι είναι αρκετά απλό να βρει ένα αιμοφόρο αγγείο και να κάνει την …αιμοληψία, που για το παραϊατρικό προσωπικό στον χώρο της Υγείας είναι κάτι που πολλές φορές δημιουργεί πρόβλημα. Είναι προφανές ότι το κουνούπι είναι φτιαγμένο για αυτό τον σκοπό ,ο homo sapiens που εργάζεται ως νοσοκόμος, όχι.]
Έτσι είμαστε στο θλιβερό σημείο άνθρωποι, που αποκαλούν το είδος τους “γνωστικό” (sapiens),να δηλώνουν τόσο σίγουρα ότι υπάρχουν μόνο όσα βλέπουν, ακούν και αντιλαμβάνονται.
Ακόμη και τη Λογική να χρησιμοποιήσουν, πάνω στην οποία έχει χτιστεί όλος ο ανθρώπινος Κόσμος και πολύ καλά έχει χτιστεί έτσι, αυτό είναι το συγκριτικό πλεονέκτημα του ανθρώπου, αυτό χρησιμοποίησε για να φτιάξει το περιβάλλον του.
Ακόμη και τη Λογική λοιπόν να χρησιμοποιήσουν, από πού προκύπτει ότι μπορούν να ξέρουν αν υπάρχει ή όχι Θεός, να αναλύουν τα Θέλω Του ή ακόμη και να απορρίπτουν την Ύπαρξη Του, με το απίστευτο επιχείρημα ότι αυτά που δεν μπορούν να δουν, απλά δεν υπάρχουν;
Πώς μπορούν να είναι τόσο σίγουροι για ότι δεν υπάρχει τίποτα άλλο, καμιά άλλη πραγματικότητα, κανένας άλλος Κόσμος πέρα από αυτόν που εμείς οι άνθρωποι μπορούμε να αντιληφθούμε;
Την ίδια στιγμή που έτσι κι αλλιώς ανακαλύπτονται καθημερινά πράγματα που μέχρι χτες δε φανταζόταν κανείς ότι υπήρχαν.
Τέλος, ποιος τους είπε, ότι στα 1500 γρ. του εγκεφάλου τους μπορεί να χωρέσει ένα ολόκληρο Σύμπαν;